NEGARA BERTAMADUN : LANGKAH-LANGKAH MENCAPAINYA

Dilampirkan adalah langkah-langkah yang dimana perlu dibuat untuk mencapai status negara maju, bertamadun dan berdaulat: -

Bahasa

1. Melihat Bahasa Melayu menjadi satu-satunya Bahasa Negara, Bahasa Kebangsaan, Bahasa Perbualan, Bahasa Perniagaan, Bahasa Ilmu, Bahasa Pembangunan, Bahasa Peperangan rakyat Malaysia
2. Melihat Bahasa Melayu digunakan dalam kesemua upacara keagamaan, kitab-kitab suci, dan rumah-rumah ibadat
3. Melihat tulisan asal Melayu iaitu tulisan Sanskrit dihidupkan semula

Bangsa

1. Melihat rakyat Malaysia dikenali sebagai bangsa Melayu. Pengenalan melalui etnik seperti etnik Melayu, Cina, India, Kadazan, Bajau, Murut, Orang Asli dll perlu dihapuskan.
2. Menyokong budaya Melayu dan Bumiputera Sabah Sarawak diwajibkan dan dijadikan budaya kebangsaan Malaysia.
3. Melihat penggunaan nama-nama Melayu, Orang Asli dan Bumiputera Sabah Sarawak menjadi nama-nama kebangsaan dan penolakan ke atas nama-nama yang berbunyi kearaban, kecinaan, keindiaan dan kebaratan.
4. Menyokong semua rakyat Malaysia dibenarkan menganut apa-apa agama. Ini bermakna etnik Melayu dibenarkan menganut agama selain Islam.
5. Menyokong aliran Islam Liberal
6. Melihat ditiadakan agama rasmi negara.
7. Menyokong diharamkan parti-parti berasaskan keagamaan dan perkauman seperti PAS, UMNO, MCA, MIC, IPF, Hindraf, Hamim sementara parti seperti DAP, Gerakan, PPP perlu diberi amaran kerana terlalu berwajah perkauman.
8. Melihat penghapusan gelaran Datuk, Tan Sri, Tun.
9. Menyokong wanita tidak bertudung
10. Melihat Dharma Melayu iaitu satu dokongan yang mengagungkan nusa dan bangsa menjadi dokongan majoriti tanah air

Pendidikan

1. Melihat Sekolah Aliran Kebangsaan yang moderat, liberal dan sekular menjadi hanya satu-satu sahaja aliran pendidikan yang dibenarkan di Malaysia sementara Sekolah Cina, Sekolah Tamil, Sekolah Agama, Sekolah Antarabangsa tidak dibenarkan sama sekali.
2. Menyokong sekolah mewajibkan kredit Bahasa Melayu di peringkat PMR
3. Menyokong sekolah mewajibkan lulus Bahasa Inggeris di peringkat SPM
4. Menyokong sekolah mewajibkan kredit Bahasa Melayu di peringkat SPM
5. Menyokong peringkat menengah dipanjangkan ke Tingkatan 7 dimana Tingkatan 1 lebih ditumpukan pembinaan sahsiah diri murid dan skil mereka di dalam sukan, seni dan kemasyarakatan.
6. Menyokong PMR dipindahkan ke Tingkatan 4 berikutan pembelajaran formal murid hanya bermula di Tingkatan 2.
7. Menyokong SPM dipindahkan ke Tingkatan 7 berikutan menengah atas bermula di Tingkatan 5.
8. Melihat IPTS dibubarkan dan IPTA diperbanyakkan.
9. Menyokong dinaikkan penggredan dan disusahkan kemasukan ke universiti

Sistem Pemerintahan

1. Melihat Ketua Negara dan Ketua Eksekutif Negara adalah individu yang sama yang dikenali sebagai Presiden.
2. Melihat Ketua Negeri dan Ketua Eksekutif Negeri adalah individu yang sama yang dikenali sebagai Gabenor.
3. Melihat Ketua Eksekutif Negara dan Ketua Eksekutif Negeri dipisahkan sepenuhnya dari instrumen legislatif.
4. Melihat Ketua Eksekutif Negara/Negeri dipilih berdasarkan undi popular.
5. Melihat legislatif diperingkat pusat terbahagi 2 yang dikenali sebagai Dewan Senat dan Dewan Rakyat.
6. Melihat komposisi Dewan Senat terhad kepada 3 wakil setiap negeri dan dipilih melalui undi popular rakyat.
7. Melihat rakyat mendapat perwakilan yang seimbang di Dewan Rakyat.
8. Melihat hanya terdapat satu sistem Mahkamah.
9. Melihat Majlis Mufti dibubarkan dan fatwa-fatwa dibina dan dibincangkan di dewan legislatif.
10. Menyokong penghapusan ISA, AUKU, Akta Percetakan dan Penerbitan

Rakyat

1. Menyokong tol dihapuskan
2. Menyokong utiliti negara seperti elektrik dan air dihakmilik negarakan
3. Menyokong industri beras negara dihakmilik negarakan
4. Menyokong Petronas dijadikan sepenuhnya jabatan kerajaan dan pekerjanya dikenali sebagai kakitangan awam
5. Menyokong levi dan AP terhadap kereta dihapuskan
6. Menyokong Akta Anti-Monopoli
7. Melihat tiadanya pekerja asing
8. Menyokong dinaikkan cukai jalan
9. Menyokong pengangkutan awam dihakmilik negarakan
10. Menyokong pengangkutan awam diberikan peruntukan terbesar
11. Menyokong pembinaan senjata nuklear
12. Menyokong gaji minima
13. Menyokong pendidikan percuma sehingga keperingkat universiti
14. Menyokong diperbanyakkan hospital-hospital awam
15. Menyokong diperbanyakkan dan dirakyatkan tempat riadah, kompleks sukan dan seni
16. Menyokong kebebasan bersuara dan berhimpun

Untuk mencapai negara yang maju dan bertamadun, masyarakatnya harus didik dengan perilaku adil dan saksama. Adil bermaksud tiadanya kezaliman sementara saksama bermaksud semua orang mendapat kehidupan yang sama.
Adil dan saksama perlu berjalan seiring tanpa merosakkan antara satu sama lain. Di Malaysia pada waktu ini mempunyai percanggahan antara adil dan saksama dimana untuk menjadi saksama, terpaksa berlaku ketidakadilan atau untuk menjadi adil terpaksa berlaku ketidaksamaan.
Oleh itu langkah-langkah di atas perlu dibuat untuk mencapai keadilan dan kesaksamaan untuk mencapai taraf negara maju dan bertamadun. Langkah-langkah ini perlu dipaksakan dan dididik kepada masyarakat.

Rukun Negara Malaysia

Rukun Negara adalah ideologi kebangsaan Malaysia yang telah diisytiharkan pada 31 Ogos 1970 oleh Majlis Gerakan Negara sempena ulang tahun kemerdekaan Malaysia yang ke-13 iaitu selepas setahun berlakunya Peristiwa 13 Mei 1969 yang melemahkan perpaduan antara kaum di Malaysia.

Teks Perisytiharan

Bahawasanya negara kita Malaysia mendukung cita-cita hendak :

• Mencapai perpaduan yang lebih erat dalam kalangan seluruh masyarakatnya
• Memelihara cara hidup demokratik
• Mencipta satu masyarakat yang adil di mana kemakmuran negara akan dapat dinikmati secara adil dan saksama
• Menjamin satu cara liberal terhadap tradisi-tradisi kebudayaannya yang kaya dan berbagai-bagai corak
• Membina satu masyarakat progresif yang akan menggunakan sains dan teknologi moden

Teks Ikrar

Maka kami rakyat Malaysia berikrar akan menumpukan seluruh tenaga dan usaha kami untuk mencapai cita-cita tersebut berdasarkan atas prinsip-prinsip yang berikut :

• Kepercayaan kepada Tuhan
• Kesetiaan kepada Raja dan Negara
• Keluhuran Perlembagaan
• Kedaulatan Undang-Undang
• Kesopanan dan Kesusilaan

Sejarah dan asal usul guli

Sejarah dan asal usul guli

Permainan guli, yang juga dinamakan sebagai Kelereng, merupakan permainan tradisional melayu yang digemari oleh kanak-kanak pada masa lapang mereka. Ia biasanya dimain oleh kanak-kanak lelaki yang berumur antara tujuh hingga dua belas tahun. Mereka biasanya bermain di tempat yang teduh. Guli juga, biasanya, dimain pada musim panas atau kemarau. Ini kerana pemain mengharapkan tanah kering untuk lubang yang akan digali. Apabila tanah becak, permainan guli tidak seronok kerana buah guli akan menjadi lenget.

Pada zaman dahulu, potongan-potongan kayu dibulatkan sebesar sebiji telur ayam untuk dijadikan sebuah guli. Selepas Perang Dunia Pertama, guli dibuat dari bahan kapur yang diadun dengan simen. Ia sebesar ibu jari kaki. Sekarang, guli diperbuat dari bahan-bahan kaca dengan ukuran yang pelbagai saiz, dari ukuran jari kaki kelingking hingga ibu jari kaki.

Guli dimainkan secara melontarkan guli dengan tepat dengan mengenakan sasarannya. Jumlah pemain pula tidak melebihi lima orang. Kawasan tanah rata dan lapang merupakan kawasan yang paling sesuai untuk menjadi gelanggang bermain guli. Guli yang digunakan sekarang diperbuat daripada kaca.

Gelanggang:

Satu bulatan dilukiskan di atas tanah yang berukuran garis pusat 1m.

Sebuah lubang sebesar 10sm, lebar dan sedalam 7sm dilekukkan di tengah-tengah bulatan.

Tanah dilekukkan dengan menghentakkan tumit kaki ke tanah.

Lubang tersebut dinamakan lubang induk.

Satu garisan lurus dibina dengan jarak 3m daripada bulatan besar tersebut.

Garisan ini adalah penanda mula tempat permainan.

Sejarah dan asal usul batu seremban

Sejarah dan asal usul batu seremban

 

Batu Seremban juga dikenali sebagai Batu Selambut atau Serembat. Permainan tradisional ini digemari oleh kanak-kanak perempuan. Ia biasanya dimain secara berkumpulan iaitu dua orang atau lebih. Objek-objek seperti guli kaca, biji getah, ketulan batu kerikil sederhana besar atau ketulan-ketulan objek lain yang berbentuk bulat boleh digunakan dalam permainan ini. Objek-objek ini dikenali sebagai buah.

Permainan batu seremban ini selalunya dimain pada waktu lapang – di serambi rumah, di dalam rumah atau di mana sahaja asalkan terdapat permukaan lantai yang rata. Pemain juga harus duduk diatas lantai supaya ianya lebih senang dimainkan. Dalam permainan Batu Seremban, Terdapat beberapa peringkat atau cara sambutan buah yang berlainan. Permainan ini akan bermula dengan peringkat pertama yang mudah, di mana sebiji buah yang dinamakan buah satu digunakan, sehingga ke peringkat yang lebih sukar atau peringkat yang teratas dinamakan buah lapan.

Cara bermain batu seremban

Cara bermain batu seremban

Permainan batu seremban mempunyai cara bermainnya yang tersendiri. Seperti permainan yang lain, batu seremban juga ada peringkatnya yang digelar sebagai buah. Keseluruhannya, batu seremban mempunyai lapan peringkat yang perlu dilalui oleh pemain sebelum dikira sebagai pemenang.

Buah Satu:

*Kesemua buah hendaklah diselerakkan, dimana kedudukan semua buah tidak menyentuh antara satu sama lain.

*Sebiji buah akan dijadikan ibu, dan ibu itu harus dilambungkan ke udara.

*Dalam masa yang sama, sebiji buah di atas lantai harus dikutip.

*Proses ini akan berterusan sehingga semua buah di atas lantai sudah dikutip.

Buah Dua:

*Cara buah dua dimainkan ialah sama seperti buah satu.

*Hanya dua biji buah harus dikutip dengan masa yang sama.

*Ini bermakna, ibu akan dilambungkan sebanyak dua kali sahaja.

Buah Tiga:

*Buah tiga ada sedikit perbezaan.

*Pada lambungan pertama, hanya satu biji buah akan dikutip.

*Lambungan yang kedua pula, tiga biji buah akan dikutip dengan serentak.

Buah Empat:

*Buah ibu akan dilambungkan ke udara.

*Pada masa yang sama, pemain harus mengutip kesemua empat biji buah yang berada di lantai dengan serentak.

Buah Lima:

*Buah lima akan dimainkan seperti buah empat.

*Pemain harus melambungkan buah ibu ke udara dan mengutip keempat-empat biji buah diatas lantai dengan serentak.

*Selepas itu, buah ibu harus dilambungkan ke udara dan pada masa yang sama, empat biji buah yang ada di dalam tangan pemain harus diletakkan di atas lantai supaya hanya buah ibu sahaja yang akan disambut.

Buah Enam:

*Pada peringkat yang keenam, pemain akan mendapat sedikit perbezaan.

*Pada peringkat ini, pemain akan mendapat bahawa dua biji buah akan menjadi buah ibu.

*Apabila sebiji daripadanya dilambung ke atas udara, sebiji lagi buah ibu harus ditukar dengan buah yang lain yang terdapat di atas lantai hingga selesai.

Buah Tujuh:

*Buah tujuh adalah urutan daripada buah enam.

*Dua biji buah yang ada di dalam tangan harus dilambungkan dengan serentak.

*Selepas itu, hanya satu biji buah yang akan dikutip.

*Buah ibu hendaklah disambut dengan kedua-dua belah tangan.

*Satu di tangan kiri, dan lagi satu di tangan kanan.

*Pada akhirnya, buah ibu yang dilambung terakhir juga akan disambut.

Buah Lapan:

*Campakkan kelima-lima batu di atas lantai.

*Ahli yang lain pilih satu batu untuk dilambungkan ke atas.

*Pemain itu harus ambil batu ini tanpa menggerakkan batu yang lain.

*Pemain itu harus melambungkan batu itu dan mengutip batu-batu yang lain dengan sekali gus

Timbang:

*Selepas seorang pemain sudah berjaya menyelesaikan Batu Lapan, dia haruslah timbang untuk mendapat mata.

*Kelima-lima batu seremban diletakkan di atas tapak tangan.

*Semua batu seremban dilambung ke atas sambil tangan diterbalikkan.

*Batu seremban yang telah jatuh ke lantai tidak boleh dikutip semula.

*Tangkap batu seremban yang ada di tangan

Batu yang dapat ditangkap = 1 mata

Batu yang dijatuhkan = 0 mata

Selepas menimbang, pemain ulangi semuanya dan bermula dengan Batu Satu.

Tamat Permainan:

Dalam bila-bila masa pemain itu gagal untuk menghabiskan lapan peringkat ini, pemain ini haruslah memberikan gilirannya kepada ahli yang lain.

Jika ahlinya gagal untuk menghabiskan lapan peringkat ini, pemain itu akan kembali kepada peringkat yang tidak diselesaikan bermula daripada permulaan peringkat itu.

Sejarah dan asal usul gasing

Sejarah dan asal usul gasing

Asal Usul Perkataan Gasing

Menurut sumber dari Terengganu, gasing berasal daripada permainan memusing buah berembang. Buah berembang berbentuk bulat, licin dan agak leper. Buah yang mudah ditemui di pesisir pantai ini selalu digunakan oleh ahli silat sebagai satu latihan untuk menguatkan tangan. Di sesetengah tempat, buah berembang juga dikenali sebagai buah perepat (sonneratia alba).

Buah berembang ini juga dijadikan sebagai permainan. Dalam permainan buah berembang, buah ini akan dipusingkan dengan menggunakan tangan. Buah berembang yang berpusing paling lama dan paling ligat dikira paling gah dan pemusingnya dianggap sebagai pemenang.

Gasing dicipta berdasarkan bentuk buah berembang. Perkataan gasing berasal daripada gabungan dua perkataan iaitu ‘gah berpusing’. Gah dalam istilah permainan gasing bermaksud berpusing dengan ligat dan tegak.

Gasing Berasal Daripada Permainan Laga Telur

Sumber dari Kedah ada menyatakan bahawa permainan gasing berasal daripada permainan ‘laga telur ayam’. Permainan memusing dan melagakan telur ayam ini menjadi permainan kegemaran kanak-kanak pada masa dahulu. Kemudian barulah timbul idea untuk menghasilkan gasing mengikut rupa bentuk telur. Paksi ditambah agar gasing berputar dengan laju dan tegak. Gasing yang diputar dengan tangan kurang ligat berputar dan pusingannya tidak tahan lama. Oleh itu tali digunakan supaya dapat memusingkan gasing dengan lebih ligat dan lama.

Gasing Berasal Daripada Peralatan Memburu Binatang

Pemain gasing veteran dari Sungai Pahang menyatakan bahawa gasing dahulunya merupakan senjata untuk memburu binatang. Gasing yang berbentuk leper dan bulat akan berputar dengan ligat apabila dilemparkan ke badan binatang buruan. Idea permainan gasing dikatakan datang daripada aktiviti masa lapang para pemburu, yang pada mulanya bertujuan menguji kecekapan melempar gasing ke sasaran.

Permainan Congkak

Pada entri kali ini saya akan menunjukkan asas,peraturan dan cara untuk bermain congkak:-

Permainan congkak secara asasnya melibatkan pengiraan mudah. Mereka yang cekap mencongak mempunyai kelebihan mengumpul mata dan seterusnya memenangi permainan.

Dalam permainan congkak, terdapat dua bahan iaitu papan congkak dan buah congkak. Papan congkak berbentuk sampan dan boleh diperbuat daripada pelbagai jenis kayu dan terdapat lima atau tujuh lubang sebaris yang dikenali sebagai 'kampung' dan di kedua-dua hujungnya terdapat lubang ibu yang dikenali sebagai 'rumah'. Panjang papan congkak tujuh lubang biasanya sekitar 80 cm dan lebanya 18 cm.

Dua orang pemain diperlukan dan berkedudukan mengadap satu sama lain. Untuk memulakan permainan, biji getah atau guli akan diisikan dalam setiap kampung dengan sama banyak dan rumah dibiarkan kosong.

Dalam permainan ini, pemain akan memulakannya dengan serentak. Mereka akan mengambil buah congkak dan dimasukkan secara satu persatu buah congkak ke dalam setiap 'kampung' menuju ke rumah masing-masing menurut arah pusingan jam, sehingga salah seorang berhenti di lubang yang kosong dan dianggap mati. 'Rumah' kepunyaan sendiri terletak di lubang hujung sebelah kiri pemain. Pemain yang seorang lagi akan terus berjalan sehingga dia berhenti di lubang yang kosong. Dan selepas itu setiap pemain akan bergilir berjalan sehingga buahnya mati. Setiap pemain akan meneruskan permainan sehingga kehabisan buah congkak, dan pemain akan mengisi lubang dengan buah yang terdapat dalam lubang ibu. Pemain yang tidak cukup buah akan ditutup lubangnya, dan pemain yang menang dalam giliran sebelumnya akan memulakan permainan. Ini akan diulang sehingga salah seorang pemain tidak cukup buah bagi mengisi satu lubang sekalipun dan dianggap kalah, atau apabila kedua-dua pemain sudah bosan.

Sekiranya pemain telah membuat satu pusingan, iaitu melepasi lubang ibu dan kembali ke lubang sebelah pemain, ia boleh mengambil buah di sebelah lubang bertentangan sekiranya ia mati di sebelah sendiri. Ini dikenali sebagai "tembak".

Berikut merupakan peraturan permainan congkak yang paling biasa:

1. Dua orang pemain duduk berhadapan menghadap papan congkak, dimulakan dengan kedua-dua pemain serentak mencapai buah di kampung masing-masing dan memasukkan buah satu demi satu di dalam lubang kampung dengan pergerakan dari kanan ke kiri hingga ke rumah dan kampung lawan.
2. Gerakan diteruskan hingga buah yang terakhir pada tangan dimasukkan dalam kampung kosong di kawasan sendiri atau lawan dan pemain hendaklah berhenti, sekiranya buah itu jatuh atau mati di kampung sendiri. Pemain itu boleh menembak kampung lawan yang setentang dengan kampungnya iaitu mengaut kesemua buah (jika ada) di dalam kampung tersebut, hanya selepas membuat satu pusingan.
3. Pihak lawan mengambil giliran meneruskan permainan hingga buahnya mati. Sekiranya buah terakhir jatuh di dalam rumah sendiri, pemain boleh meneruskan permainan dengan mengambil buah yang masih banyak di mana-mana kampung sendiri. Sekiranya buah terakhir jatuh di kampung kosong pihak lawan, maka permainan itu mati di situ sahaja dan pihak lawan boleh memulakan permainan seterusnya hingga mati.
4. Sekiranya tidak terdapat sebarang buah di kampung pemain sungguhpun giliran berada dipihaknya, maka giliran untuk menggerakkan buah akan berpindah kepada pihak lawan.
5. Setelah tamat pusingan pertama, setiap pemain mengisi semula kampung dengan buah congkak dan jika ada kampung yang tidak cukup buah, ia dianggap 'terbakar'. Kampung ini tidak boleh diisi apabila bermain pada pusingan yang kedua, ketiga dan seterusnya hingga pihak lawan mengaku kalah.

Di akhir permainan, buah congkak dikira dari rumah masing-masing. Pemenang adalah yang memiliki buah congkak terbanyak. Sekiranya jumlah buah congkak sama banyak, maka pemain dengan jumlah kampung terbakar terbanyak dikira kalah.